Dünyaya gelişin dahi istenmedi. Kadın diye toprağa gömülen sendin. Ne yaparsan yap kıymetin bilinmedi. İtilip kakılan, horlanan kadın.   Alındın,  satıldın kul  köle oldun, Anlamadılar peygamberi sen doğurdun. Kanından canından ekmek yoğurdun. Doğranıp çöplere atılan kadın.   Duvarlarda  reklam resimlerin asılı, Boy boy afişlerde pozların basılı. Kimi zaman adın eksik etek diye yazılı. Kaderine küsüp darılan kadın.   Aşkından Ferhat’a dağı deldirdin. Mecnunu divane çölde gezdirdin. Hiçe saydın kendini hep ezdirdin. Canından vazgeçip ölen kadın.   Sana inandıkları kadar inanılır oldun. Güvendikleri kadar güvenilir buldun. Anladıkları kadar anlaşılıyordun Gözlerinde değeri olmayan kadın.   Ağustosta üşüdün, ayazda yandın. Cinsel obje olarak akıllarda kaldın. Namus bekçiliğini yalnız üstüne aldın. Fıtratının dışında kalıp, yaşadın kadın.   Kadın olmak ağır suçmuş insana Cehaletten geliyor bütün bunlar başına. Kimse acımıyor, bakmıyor gözün yaşına. Katilinden bile medet umuyor kadın.   Dertler dizi dizi olmuş, gelmez arkası. Korumaz seni, inan senden başkası. Yeterli gelmiyor artık kanun yasası. Yaşadığıyla, öldüğüyle kalıyor kadın