Kulluğumuz Dualarımızda Saklı

Kulluğumuz Dualarımızda Saklı Yaratılışından bugüne uçsuz bucaksız bu evren deryasında nice dua ve niyazlar yankılanıp durmaktadır. İlk insandan bu yana yapılan dualar geride mi kaldılar? Yani asırlar önce bile olsa, yapılmış duaların bereketi halen devam etmiyor mu? Bugünkü varlığımız, Allah’ı idrak edişimiz, O’na imanımız, varsa O’na olan aşkımız, kim bilir kaç nesil öncesinden gelen ihlâslı duaların neticesindedir. Ve bizlerin de, bugün için yaptığımızı sandığımız dualarımız, kim bilir kaç asır sonrasında yeni yeni var oluş tecellileriyle bereketlenip çoğalmaya devam edecektir. Dualarımızla varız; dualarımızla kendimizin, neslimizin ve evrendeki her bir zerrenin kaderiyle ilgileniyoruz. Kierkegaard’ın dediği gibi, dua etmemiz kesinlikle Allah’ı ve O’nun iradesini değiştirmek değil, kendimizi değiştirmek anlamına gelmektedir. Dolayısıyla Allah’a olan kulluğumuz, dualarımızın kalitesi ölçüsündedir. Kurtuluş Ona Bağlılıkta Cüneyd-i Bağdâdî [kuddise sırruhû] şöyle der: Hiç kimse, Allah’ın yardımı olmadan Allah Teâlâ’ya ve rızasına ulaşamaz. Allah’ın rızasına kavuşmanın yolu, Muhammed Mustafa Efendimiz’e [sallallahu aleyhi vesellem] tâbi olmaktır.