İktidara giden yol, demokrasilerde, ittifaklardan geçer… Kastettiğimiz, Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi’nin getirdiği ittifaklar değil… Onlar, matematik hesaplar sonucu oluşmuş birlikteliklerdir. Bizim kastımız, sivil toplum örgütleriyle, akademilerle, etkileyicilerle, meslek gruplarıyla ve tabii ki spor dünyasıyla kurulan ittifaklardır… AK Parti’yi 21 yıldır iktidarda tutan da bu tür ittifaklardır. Peki, bahsettiğimiz türden ittifaklar kurulmadan iktidar olunmaz mı? Olunur… Darbe yaparsınız, gelirsiniz iktidara… Orada ne kadar kalacağınızı ve sonunuzun ne olacağını anlamak için yakın geçmişimize bakmak yeterlidir… Bu bir seçecek olamayacağına göre, o hâlde, yukarıda saydığımız toplum kesimleriyle ittifak nasıl kurulur? ‘İstişare, ikna ve ittifak’ ile… Söz konusu kesimleri dinleyerek, anlayarak ve kendinizi onlara anlatarak… AK Parti’nin 21 yıllık iktidar pratiğinde bu yaklaşımı bulmak mümkündür… Sürekli iktidarda olmanın rehaveti, ittifakların gerektirdiği supleks ve refleksleri engelleyen ‘eklem yerleri kireçlenmesine’ yol açabilir. Bu kireçlenmeyi bugüne kadar açmayı ve eklemleri hedefe uygun şekilde çalıştırmayı başarmış bir lider olarak Sayın Cumhurbaşkanı’nın verdiği mücadeleyi küçümsememek lazım… Benzer bir mücadele de futbol camiası konusunda mutlaka verilecektir. Nedeni ne olursa olsun, örgütlü ya da örgütsüz provokasyon ya da manipülasyon devreye sokulmuş olsa bile iki maçta tribünlerin ‘bir kısmının’ kısa süre için hükûmeti istifaya çağırması demokratik refleks olarak görülebilirdi, “Dostun sitemini anlamamak dosta sitemdir” yaklaşımıyla taraftarlar anlayış kozasına sarmalanabilirlerdi. Anglosaksonların “overreacting” (tepkide aşırıya kaçma) dedikleri türden ‘orantısız’ pozisyon alma, iletişimin temel ilkeleriyle buluşamama anlamına gelir. Sayın Bahçeli’nin BJK üyeliğinden istifası en doğal hakkıdır; yukarıda sözünü ettiğimiz aşırılık çerçevesinde algılanmamalıdır. Ancak, kendisi adına yapılan açıklamada kullanılan ‘dil’ hangi iletişim kuramının içinde mütalaa edilmelidir; açıkçası bilemedik…