Allah’a [celle celâluhû] ve ahiret gününe iman etmiş bir kimsenin ilk görevi Rabb’ine karşı kulluk vazifesini yerine getirmesidir. Akabinde ise Allah Teâlâ’nın kullarına karşı görev ve sorumluluklar gelir. Bunların başında da anne babaya karşı sorumluluklar vardır. Bir evlat, anne ve babasına daima güler yüzle ve tatlı dille muamele etmeli, onlara karşı asık suratlı olmaktan ve kötü söz söylemekten kaçınmalıdır. Allah’ın [c.c] emirlerine isyanı emretmedikleri müddetçe her isteklerini beklemeden yerine getirmeye gayret etmeli, onlara her daim iyilikte bulunmalıdır. Fahr-i Kâinat Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] anne babaya iyilik yapmayı Allah [c.c] yolunda cihad etmekten daha üstün tutmuştur. Bir gün İbn Mesud [radıyallahu anh] Peygamber Efendimiz’e [sallallahu aleyhi vesellem], “Ey Allah’ın resûlü! Hangi amel Allah Teâlâ’ya daha sevimlidir?” diye sorunca, Peygamberimiz, “Vaktinde kılınan namaz” cevabını verdi. İbn Mesud, “Sonra hangisi?” deyince, Resûlullah, “Anne babaya iyilik yapmak” diye cevapladı. İbn Mesud, “Sonra hangisidir?” diye sorusunu tekrarlayınca, Fahr-i Kâinat Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem], “Allah yolunda cihad etmek” buyurdu (Buhârî).