TARTIŞIRKEN   KARŞI  TARAFA    SAYGI  DUYMAK  GEREKİR   Tartışıyoruz, Öğrenmek için, değil;  Öğretmek için değil; kendi yanımıza çekmek için... Tartışmalar, sanki bir güreş müsabakası, gibi. Bazen şiddetli, bazen saldırgan, bazen yıpratıcı... Kimi zaman konuşanın da; dinleyenin de; bir şey anlamadığı, anlamsız tartışmalar... Galip, mağlup, kavramlarına indeksli, tartışmalar... Tartışma sonrası; ben üstündüm, benim fikrim öne çıktı, değerlendirmeleri... Ardından, değerlendirmeler...  Tekrar tartışmalar... Tartışacak konu bulmakta, ustayız… Hayatımızın devam ettiği süresince,   yaşadığımız onca şeyin içerisinde; önem verdiğimiz hal ve davranışımızın başında gelen özellik; insan olarak, karşılıklı bir şekilde birbirimizi anlamamızdır. Eğer, anlama ve anlaşılma konusunda, sıkıntılar var ise; insani ilişkilerimizde, sorunlar var demektir. İnsan olarak görevimiz; sıkıntılı durumlardan, kurtulmaktır. Bu anlamda, çaba ve gayret göstermektir. Göreceksiniz, kişisel olarak; hal ve davranışlarımızı düzelttiğimiz zaman; bu merhale, merhale etrafımızdaki, tüm insanlara; olumlu şekilde yansıyacaktır. En azından; bu iyi niyet ve gayret içerisinde olmalıyız. Tartıştığımız, Karşımızdaki şahsın bizim gibi bir insan olduğunu, onun da insan haklarına sahip birisi olduğunu, anladığımız zaman; İnsanca yaşamanın onunda hakkı olduğuna inandığımız zaman; bu iyi niyet gösterisine başlamışız, demektir. Şahıs ile konuşurken onun konuşmasını sonuna kadar dinleyerek; ne demek istediğini anladıktan sonra; ona cevap vermek, gerekir. Böylece yanlış anlaşılmalara fırsat vermemek için; gayreti, iyi niyeti  ortaya koyduğumuz zaman;  Anlaşmamız, kolay olacaktır. Öncelikle, Karşımızdaki insanın, bizim gibi tüm melekeleri var olan, bir birey olduğunu kabul etmemiz, gerekir. Saygı, merhamet ve sevgi, hoşgörü sınırlarını bilerek, onu hayatımızda bir düstur haline getirdiğimiz zaman; tartışmalarımız, düzeyli olur. Tartıştığımız, konuştuğumuz insanların söyledikleri şeyler hoşumuza gitmese de; O sözlerin karşımızdaki insanın beyninden düşünerek, çıkmış bir düşünce olduğunu kabul ederek;  dinlemek için, hoşgörülü olmalıyız. Beğenseniz de, beğenmeseniz de; karşıdaki fikrin, Bir insan beyninin eseri olduğunu bilerek; saygı duymalıyız. Fikri, düşünceyi, Alaya almak, küçümsemek, yok saymak, ötekileştirmek, yaralayıcı bir dildir. İlişkileri yıpratır, yaralar, insanlar arasına set koyar. Birbirimizle konuştuğumuz zaman birbirimizi kırmadan, anlayışla dinleyerek bağırıp, çağırmadan karşımızdakini anlamaya çalışmalıyız. Son zamanlardaki, temel yanlışlardan birisi de; sosyal medya üzerinden, birbirini tanımayan insanların, birbirleri hakkında yeteri kadar bilgiye sahip olmadan, tartışmalarıdır. Bence, yanlış bir metottur. İnsanlar, yüz, yüze bir birlerinin gözüne bakarak; daha iyi anlaşırlar. Jest ve mimik hareketleri bile; belirli sinyalleri verebilir. Ortama katkı sağlayabilir. Dünyada hiçbir şeyin kolay, kolay birbirine benzemediğini kabul edip, hele insan gibi üstün olarak yaratılmış varlığın; daha zor olarak birbirine benzeme imkanının zor olduğunu bilerek; insanların çeşitliliğini kabullendiğimiz zaman, olayı kavramışız, demektir. O çeşitliliği kabul etmesini öğrendiğimiz zaman. İyi niyetli olmayı, anlamışız, demektir. Çeşitli çevre şartlarında yetişmiş olan insanların; bizlerden doğal olarak farklı düşünebileceklerini, onların da kendilerine göre; doğru olarak bildikleri bazı şeyleri, savunmaları gerektiğini; Bu anlamda değişik taktikleri kullanmalarının normal olduğunu anlayarak, saygı duymalıyız. İnsanın en güçlü yönünün, aklı olduğunu kabul edip, Akla ters gelen bir şeyin insanlara; zorla kabul ettirmenin ne kadar zor bir iş olduğunu öğrenmemiz, gerekir. Hayatın her evresinde özellikle muhatabımızın insan olduğu durumlarda; karşımızdakilere ince, nazik ve insana yakışır bir davranışla davranmamız gerektiğini öğrenmeliyiz, uygulamalıyız… Belki o zaman tartışmalarımızdan  olumlu bir   sonuç  elde eder, ortak bir noktada buluşuruz. Yoksa kavga eder gibi, tartışmanın kimseye  faydası yoktur...   ORHAN  ARSLAN