İNSANSIN YA....
Vazgeçersin, çünkü çaresizsin dir,
Zamanla unutursun belki, insansın dır,
O mutlu olsun istersin, iyi niyetlisin dir,
Keşke sevmeseydim dersin, ama duygularına yenilmişsin dir,
Hakkını helal edersin, vefalısın dır,
Bağışlar affedesin, yüce gönüllüsün dür,
Tekrar tekrar görmek istersin, özlemişsin dir,
Belki de görmek istemezsin, kırgınsın dır,
Sesini duymak istersin, ihtiyacın vardır,
Tüm bunlar, sevgiye dair her insanın içinde var olan duygular dır...
Anlamadığım tek şey !
Onca yaşanmışlıkları,
Onca güzel hatıraları,
Neden silmeye kıyamaz insan,
Ve Nasıl sığdırır avuç içi kadar yüreğine,
O insan nasıl bir insandır ki, bu kadar ağır bir yükü nasıl taşır küçücük bedenin de,
Ve hala nasıl yaşama belirtileri vardır hücrelerin de...
Bu sevginin gücümü dür,
Yoksa onurlu bir direnişmi dir,
Belki de yalana, yalancıya, vefasızlığa başkaldırıdır,
Kim bilir...