HER ÖĞRETİM YILI SONU AYNI MANZARALAR
Doğal olarak, öğrencilerin yorulduğunu, yıprandığını düşünen veliler, okul aile birliği dernekleri, yılın sonunda öğrencileri dinlendirmek adına; eğlence geceleri düzenlemektedirler. Buraya kadar her şey normal gibi gözükmektedir. Kimi zaman, bunun adını mezuniyet töreni, diye; adlandırarak, güya daha çekici hale getirmektedirler. Ancak, kutlanan gecelerin içeriğinde yapılan şeyler, o çağlardaki çocuklar için, pek de hoş olan şeyler değildir. Bu hoş olmayan şeylerin sınırı; içki kullanımına, daha ileri gidilerek; kontrolsüz hareketlerin oluşmasına neden olmaktadır. Kısacası bu tür kontrolsüz, adı ne olursa olsun, o yaştaki çocuklar için, olan eğlence geceleri; hiç de hoş değildir. Hatta, eğlencede sınır tanımayan uygulamalar, aklı selim insanları, rahatsız etmektedir. Vasıflandıramayacağımız, tanımı yapmakta zorlandığımız; hareketler, sorumsuz davranışlar; almış başını gidiyor. İşin ilginç yanı; Okul idarecilerinin, öğretmenlerin, velilerin; aynı ortamda; bu kontrolsüz davranışları seyrediyor olmaları. Yasal olarak, bu ortamların müsait olup, olmadığını; bilmiyorum. Bildiğim bir şey var. O, mekanlarda yapılan davranışların bir çoğunun; Dini değerlerimize, Milli değerlere, örf ve adetlerimize, geleneklerimize uymadığıdır. Artık, aklı başında bir yetkilinin; bu olaylara bir dur demesi gerekir. Hem yasal olarak, hem kurumsal olarak, tedbir alınmalıdır. Biz, bu görüntüleri, hak etmiyoruz…
Yapılan etkinlikler, yıl boyu öğrencilere anlatılmaya çalışılan; doğru bir davranış olarak öğretilmeye çaba sarf edilen; tüm değer yargılarına ters bir durumdur. Hem öğrenciye sene içerisinde içkinin, uyuşturucunun, bağımlılığa düşmemesi için; onun yanlışlarından, kötü alışkanlıkların zararından bahsedeceksiniz; hem de öğrenciye bu tür etkinliklerde içki ikramları ile karşılaşacaksınız! Pes doğrusu… Hem yıl boyu, ahlaki değerlerden, Milli özelliklerden örnekler vererek, doğru davranışı teşvik edeceksiniz; Yıl, sonunda ise; çocuğa ben yıl boyu sana bunları anlatmakla hata etmişim, sen bildiğin gibi davran diyeceksiniz… Hem çocukları ve gençleri korumaya yönelik, yasalar çıkaracaksınız; hem de bu çocukları yanlış durumlara düşürecek konumlar hazırlayacaksınız… İşte eğitim ve öğretimimizin, önünde bulunan, acilen halledilmesi gereken konulardan bir tanesi, belki de en önemlilerinden bir tanesi budur.
Elbette kutlamalar yapılır. Mezuniyet törenleri olabilir. Hatta bu kutlamaları, mezuniyet törenlerini, hakkıyla yapan kurumlar ve aileler vardır. Ben Ülkemdeki gördüğüm aksaklıklardan bahsediyorum. Yıl boyu, eğitim ve öğretimin yeteri kadar yapılmadığından bahseden, içeriğinin daha da güzelleşmesini isteyen, daha fazla ve etkin, gerekli bilgilerin aktarılması yönünde fikir belirten, tüm akıl verenlerin de bu etkinliklerde; aktif görev alması düşündürücüdür.
Çocuklar yoruldular, eğlenmeyi hak ettiler, yorumunu yapanlar; sene içerisinde de çoğu kez, çocukların çalışmadıklarından, eğlence ve oyuna fazla zaman ayırdıklarından, şikayet eden insanlar, olması daha dikkat çekicidir. Gelişen Dünyanın bilgi düzeyini ısrarla savunan kişilerin, bu tür organizasyonlardaki; içerik açısından yaşanan sıkıntıları, görmemesi de dikkat çekicidir.
Olaya bir başka açıdan baktığımız zaman; olayın savunulacak tarafı kalmamaktadır. Yapılan bu tür etkinliklerin çoğu, ne Milli değerlerimize, ne kültür alt yapımıza ne de Dini İnançlarımıza uygun davranışlar, değildir. Bakanlığın bu konuya bir standart getirmesini bekliyoruz. Bunun aynı zamanda onların bir görevi olduğunu düşünüyorum. Eğitim ve öğretimin ruhuna uygun olmayan bazı kutlamalarda; kimi yanlış davranışların yapıldığı, bu etkinliklerin; Eğitim ve Öğretim kurumları adına yapılmasını da yadırgıyorum.
Yolumuz uzun, hedefler büyük, bilgi çağını yakalamamız gerekir. Eğitim ve Öğretim kurumlarınızın, bu alanlardaki başarılarını bekliyoruz. İnsanımız, her türlü değerlere sahip olarak yetiştirilmiş, Devletine, Vatanına sahip çıkacak, karakterde insanlar olsun istiyoruz. İnsana, insan olduğu için; saygı duyan, bu alandaki değerlerle donatılmış, Milletine hizmet etmeye hazır bireyler olsun istiyoruz. Hedefi büyük olanların, büyük düşünmesi gerektiğini düşünüyoruz. Ailelerin de kendi çocuklarına bu alanda sahip çıksın istiyoruz. Kimi zaman mahremiyet sınırlarını zorlayan, tutum ve davranışlar ortaya çıkmaktadır. Çok şey mi istiyoruz? Hayır, yol uzun olduğuna göre; bunları istemek hakkımızdır, diye düşünüyoruz.
Okullarımızda, Üniversitelerimizde yaygın hale getirilen, kep atma törenlerinden de; bahsetmeden geçmeyeceğim. Bu ne kadar saçma bir şey. İlla her alanda, Batı kültürünün esiri olmak zorunda mıyız? O, kep havaya atılmaz ise; gençlerin yapmış olduğu eğitim; eksik mi, kalıyor? Eğitim ve Öğretim açısından, eksik ve yetersiz eğitimden geçtiğimiz; Hep, şikayet edilen bir konudur. Gençler; kepleri havaya fırlatınca; bu eksiklikler giderilmiş mi, oluyor? Yazık ki, ne yazık… Halimize bakın… Şekil kopyacısı olduk…
Unutmayalım bu çocuklar bizimdir. Onlar o çağlarda her şeyi öğrenmektedirler. Yanlış şeyleri öğrenmesine, uygulamasına müsaade etmemeliyiz. Kontrol etmeliyiz. Onların tehlikeli duruma düşmesini kim ister? Unutmayalım kötü davranışlar bir insanda alışkanlık haline gelirken; Ben kötü ve yanlış bir, davranışım, bana dikkat et, diye bir sinyal vermemektedir. Zehir bile; bal ile sunulduğuna göre; Çocuklarımızı yıpratacak bağımlılık gibi, bazı davranış biçimleri de; böyle sinsi olarak takdim edilmektedir… Aman dikkat, bu çocuklar bizim çocuklarımız…